آبکاری اسیدی، کارگاه‌های طلا و جواهر اصفهان را تهدید می‌کند
آبکاری با یون‌های عناصر فلزی مقاوم و زیبا بر روی سطوح فلزات در قرن اخیر به شدت رواج یافت، صنعتی که از یک سو استفاده از اسیدهای زیانبار در محیط‌های کاری را حذف کرد و از سوی دیگر نیز موجب افزایش عمر فلزات و بهبود کیفیت و جلای مصنوعات تزیینی شد.
یک فعال صنعت آبکاری گفت: مصنوعات طلا و جواهر وارداتی به خصوص اقلام ایتالیا، هند و ترکیه به دلیل بهره‌مندی از بهترین روش‌های آبکاری مدرن دارای جلا و زیبایی خاصی به نسبت تولیدات داخل است که این امر موجب خروج زیاد ارز از کشور شده است.
یاسر قلی پور در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه اصفهان در خصوص سابقه و اهمیت این شاخه از صنعت اظهار کرد: آثار نامطلوب خوردگی فلزات به ویژه مصنوعات طلا و جواهر همواره بشر را به سمت استفاده از موادی در راستای حفاظت و جلا دهندگی این اشیاء سوق داده است.
وی افزود: به طور کلی برای تولید مصنوعات طلای استاندارد 18 عیار همواره باید 75 درصد طلا و 25 درصد باقیمانده از آلیاژهای مس و نقره، استفاده شود که وجود ملکول‌های این دو فلز در سطح طلای ساخته شده در مجاورت هوا سولفاته شده و رنگ محصول را کدر خواهد کرد.
این کارشناس صنعت آبکاری ادامه داد: در روش سنتی که قرن‌ها متداول بوده است مصنوعات طلا و جواهر را با استفاده از اسیدها به ویژه اسید جوشان آبکاری می‌کردند به این معنا که مس و نقره موجود در سطح این اشیاء در اسید حل و زدوده می‌شد.
قلی‌پور افزود: اما مشکل این روش آن است که به مروز زمان و طبق قوانین فیزیکی ساختار درونی مواد برای رسیدن به حالت تعادل دچار حالت جنبش ملکولی می‌شود و باز مقداری از نقره و مس به سطح طلا و یا جواهر ساخته شده قرار می‌گیرد که دوباره کدر شده و شفافیت آن از بین می‌رود.
وی خاطرنشان کرد: آبکاری با آلیاژها و عناصر گوناگون فلزی(الکتروپلیتینگ) در جهان در حدود بیش از 54 سال گذشته از کشور آلمان شروع و به شدت رواج یافته است و دارای دو مزیت بوده، اول حفاظت مداوم و زیبایی سطوح فلزی به ویژه انواع تزیینی در برابر خوردگی‌ها و دوم موجب حذف اسیدها به عنوان موادی مضر برای کارگران فن آبکاری و نیز حفاظت ازمحیط زیست شده است.
مدیر عامل شرکت زرفند گفت: مصنوعات طلا و جواهر وارداتی به خصوص اقلام ایتالیا، هند و ترکیه به دلیل بهره‌مندی از بهترین روش‌های آبکاری مدرن دارای جلا و زیبایی خاصی به نسبت تولیدات داخل است که این امر موجب خروج زیاد ارز از کشور شده است.
قلی‌پور با بیان اینکه استان اصفهان، قطب صنعت طلا و جواهر است، اظهار کرد: صنعت آبکاری با فلزات در سال‌های اخیر در استان متداول شده است، اما متاسفانه بیش از 50 درصد تولیدات به همان روش‌های سنتی یعنی با استفاده از اسید آبکاری می‌شود که استفاده از این گونه روش‌ها دیگر توانی برای رقابت در بازار صادرات جهانی نخواهد داشت چرا که کیفیت آبکاری جدید با روش قدیمی قابل مقایسه نیست.
دولت به واردات تجهیزات صنعت آبکاری کمک کند
این کارشناس در بخش دیگری از سخنان خود در خصوص مشکلات صنعت آبکاری گفت: برای آبکاری سطوح طلا و جواهر بیشتر از فلز “روتنیوم” استفاده می‌شود، اما به دلیل عدم برخورداری از آزمایشگاه‌های مناسب در کشور، نوع مرغوب این فلز تولید نمی‌شود و انواع خارجی آن بهتر است.
قلی پور ادامه داد: دستگاه‌های آبکاری تولید داخل نیز کیفت عملکرد انواع خارجی را نداشته و دولت باید در راستای حمایت از صنعت طلا و جواهر و جلوگیری از خروج ارز از کشور، واردات این تجهیزات را از طریق حمایت‌های ارزی و… تسهیل کند.
وی تاکید کرد: حمایت دولت برای قوی‌تر شدن صنعت آبکاری منفعت بسیاری برای کشور دارد چرا که در آینده نه چندان دور و با تغییر عیار استاندارد طلا از 18 به 14 و به عبارتی افزایش میزان فلزات مس و نقره در مصنوعات طلا استفاده از روش‌های نوین حفاطتی و زیبا سازی این کالاها ضروری‌تر از قبل است.
مدیرعامل شرکت زرفند افزود: اجبار دولت از جلوگیری آبکاری با اسیدها یا همان روش سنتی نیز می‌تواند در گرایش به سمت آبکاری مدرن کمک کرده و از سوی دیگر مانع از بروز خطرات جسمانی کارگران و مشکلات زیست محیطی شود.
قلی پور یاد آور شد که متاسفانه در حال حاضرکارگاه‌های طلا و جواهر زیادی به ویژه در مرکز شهر اصفهان از آبکاری اسیدی استفاده می‌کنند که باید چاره‌ای برای خطرات آنان اندیشد.
